این صنعت از حدود ۶۰۰ سال پیش تاکنون در مشهد ادامه دارد، در گذشته ابتدا چربی پوست حیواناتی مانند گوسفند، گاو و شتر جدا شده و مدتی با نمک و آرد جو مخلوط تا پوست آماده شود. سپس به صورت سنتی تبدیل به لباس، کلاه، کیف و کفش میشد.
امروزه پوست به صورت صنعتی و مدرن آماده و سپس در کارگاهها دوخته میشود. تنوع دوخت آن به جلیقه، زیرانداز، دستکش، کلاه و کفش افزایش یافته است. هنر پوستین دوزی با شماره ۸۳۰ در فهرست میراث معنوی ایران به ثبت رسیده است.
صنایع دستی پوستین اکنون به کشورهای دارای آب و هوای سرد مانند روسیه، افغانستان و ترکمنستان صادر میشود.